Teyze olmak bu kadar mı güzeldir

Canım. Bugün tam 1. yaşını doldurdun.

Tam 1 yıldır bizim neşe kaynağımız oldun.

Tam 1 yıldır ben bir teyzeyim.

Eskiden ne çok kızardım yolda sokakta bana teyze diyen çocuklara. Şimdi sana teyze dedirtebilmek için kendimi paralıyorum. İnsan ne oldum dememeli ne olacam demeli.

Annen haberi ilk verdiğinde soğuk ve yağmurlu bir gündü. Enişten ve ben dışarıdaydık. Telefon çaldı, hattın öbür ucunda annen, müjdeyi verdi. O kadar heyecanlanmıştım ki bir anda bağırmaya başladım "gerçekten miiii, inanmıyoruuuummm" Sayende çok dikkat çekmiş, ilgi odağı olmuştum.

Sonra sen daha annenin karnındayken benim düğünüme geldin, hayatımın bu en mutlu gününde de teyzeni yalnız bırakmadın.

Senin için en güzel ismi bulma sürecinde önerdiğim bütün isimler hain annen ve baban tarafından ret edildi. Tamam adaş olamayacağımızın farkındaydım ama fonetik  olarak yakın isimlerimiz olsa fena mı olurdu? Senin de aynı fikirde olduğuna neredeyse eminim, bu yüzden 18 yaşına gelip de isim değiştirmek için mahkemeye gittiğinde tüm desteğimle yanında olacağım.

Doktor doğum için tarih verdiğinde, "Hayır" dedim, "olamaz. Benim yeğenim ayın 14'ünden önce doğmayacak." Ve sen benim canım, gerçekten de söz dinleyip dünyaya gözlerini açmak için beni bekledin. Hastaneden çıktığın gün ben de seni evde bekliyordum.

Ve ilk karşılaşmamız... Kıpkırmızı, buruşuk, minicik bir şeydin. Ama o kadar güzeldin ki... Küçücüktün, o kadar küçük ki seni kucağıma almaya korkuyordum. Fakat, o bir damlacık cüssenle çıkardığın sese inanmak çok zordu. Aynı ben. Bu da yetmez gibi benim gibi az ama sık yiyordun. Adaş olamamıştık belki ama hiç şüphe yok ki ruh ikiziydik.

Maalesef seni çoğunlukla uzaktan sevebiliyorum, ama çok seviyorum.

Dilerim ki çok çok mutlu, çok sevilip çok da seveceğin, uzun bir ömrün olsun. Şans her zaman senin yanında, iyilikler hep senin tarafında olsun. Karşına hep iyi insanlar, bahtına hep güzel yazlar çıksın.

Sakın unutma, sen bizim biricik Can'ımızsın.